غدير، خنثي کننده توطئه ها
[صفحه 25] حتي بارها با سند و پشتوانه ي اجتماعي مطرح مي کرد، تا آنجا که روزي اميرالمؤمنين عليه السلام را فراخواند و سپس به خادم خود دستور داد تا صد نفر از قريش و هشتاد نفر از ساير عرب و شصت نفر از عجم و چهل نفر از اهل حبشه را جمع نمايد. وقتي اين عده جمع شدند دستور داد ورقه اي بياورند. سپس به آنان دستور داد مانند صف نماز در کنار يکديگر بايستند و فرمود: «اي مردم، آياقبول داريد که خداوند صاحب اختيار من است و به من امر و نهي مي نمايد و من در برابر سخن خدا حق امر و نهي ندارم»؟ گفتند: آري، يا رسول اللَّه. فرمود: «آيا من نسبت به شما از خودتان صاحب اختيارتر نيستم و به شما امر و نهي مي کنم و شما در برابر سخن من حق امر و نهي نداريد»؟ گفتند: بلي، يا رسول اللَّه. فرمود: هر کس که خداوند و من صاحب اختيار اوييم اين علي صاحب اختيار اوست. او شما را امر و نهي مي کند و شما در برابر سخن او حق امر و نهي نداريد. خداوندا دوست بدار هر کس او را دوست بدارد، و دشمن بدار هر کس او را دشمن بدارد، و ياري کن هر کس او را ياري کند، و خوار کن هر کس او را خوار کند. خداوندا تو شاهد من بر اينان هستي که من ابلاغ کردم و دلسوزي نمودم. سپس دستور داد آن ورقه (که اين مطالب در آن نوشته شده بود) سه بار براي آنان خوانده شود. بعد سه بار فرمود: چه کسي از شما مايل است اين پيمان را باز پس گيرد؟ آنان سه مرتبه گفتند: به خدا و پيامبرش پناه مي بريم از اينکه گفته ي خود را باز پس گيريم. بعد آن حضرت ورقه را بست و با مُهر يکايک آن جمع ورقه را مهر نمود و فرمود: اي علي، اين نوشته را نزد خود نگه دار، و هر کس اين پيمان را شکست آن را برايش بخوان تا من در روز قيامت خصم او باشم.[1] . با همه ي اين اقدامات، پيامبر صلي اللَّه عليه و آله اعلان و نصب و تعيين رسمي و عمومي را [صفحه 26] براي موقعيتي مهم از نظر زماني و مکاني در نظر گرفته بود که در عظيم ترين اجتماع مردم در تاريخ حيات آن حضرت و در آخرين ماههاي عمر او بود. وحشت منافقين هم از همين بود و به صور مختلف در مقابل آن سنگ اندازي مي کردند. آن موقعيت زماني و مکاني براي اعلان رسمي «غدير خم» بود که بطور اساسي منافقين را فلج کرد و نقشه هاي چندين ساله ي آنان را نقش بر آب کرد و بر آنچه در خاطر شيطان صفت خود پرورده بودند خط بطلان کشيد.[2] . حضرت فاطمه ي زهرا عليهاالسلام در اين باره مي فرمايد: «وَاللَّهِ لَقَدْ عَقَدَ لَهُ يَوْمَئِذٍ الْوِلاءَ لِيَقْطَعَ مِنْکُمْ بِذلِکَ الرَّجاءَ».[3] . «پيامبر در روز غدير، عقد ولايت را براي علي محکم کرد تا اميد شما را بدين طريق از آن قطع کند».
آنچه مي توانست همه ي نقشه هاي منافقين را يکجا خنثي نمايد و اسلام را در چنين جوّ اجتماعي بر حقيقت خود حفظ کند، تعيين و اعلان رسمي جانشين پيامبر بود. آن حضرت اين مهم را از آغاز بعثت خويش در هر فرصت مناسب بيان مي فرمود، و
صفحه 25، 26.