پايان نامه: المدح و الذم في نهج البلاغة












پايان نامه: المدح و الذم في نهج البلاغة



مقطع کارشناسي ارشد، دانشگاه: علامه طباطبائي، دانشکده ادبيات و زبانهاي خارجي، ج + 355ص، عربي، فهارس: اعلام، آيات، منابع: 325-329، استاد راهنما: خضير جعفر؛ استاد مشاور: نادر نظام تهراني، تاريخ دفاع: 1374.

حشمت فر، کاظم

نمايه:مدح و ذم؛ موضوعات ادبي نهج البلاغه (نهج البلاغه)

چکيده: بررسي کاربرد و علل استفاده از مدح و ذم در نهج البلاغه است. پس از تعريف لغوي و اصطلاحي مدح و ذم و مقايسه اي ميان هجو و ذم، با ذکر آيات و احاديثي هجو را عملي ناپسند شمرده است. در ادامه با بررسي مدح و ذم در دوره جاهلي و تفاوت فخر و مدح، مدح و ذم در قرآن و حديث و نظر پيامبر (ص) در خصوص نحوه رفتار با مداحان را تحليل کرده است. همچنين به مواضع، روشها و معيارهاي مدح و ذم در نهج البلاغه و شرح برخي لغات و مفاهيم پرداخته است.