مقاله: بررسي كنشهاي گفتار در خطبه يكصد و يازدهم نهج البلاغه












مقاله: بررسي کنشهاي گفتار در خطبه يکصد و يازدهم نهج البلاغه



مجله دانشکده ادبيات و علوم انساني دانشگاه فردوسي، پياپي 130 و 131، ص 571-580، فارسي، جدول: در صفحات مختلف، کتابنامه: 580، نمودار: در صفحات مختلف.

محل نگهداري: پايگاه اطّلاع رساني سراسري اسلامي (پارسا)

قنسولي هزاره، بهزاد

نمايه:کنش هاي گفتاري؛ شرح و تفسير خطبه هاي نهج البلاغه (نهج البلاغه)

چکيده: مطالعه اي زبان شناسانه در خصوص کنش هاي گفتاري استفاده شده در خطبه 111 نهج البلاغه و نتيجه گيري اخلاقي از آن است. نويسنده پس از اذعان به تازگي اين گونه مطالعات در کلام امام علي (ع)، مقدمه کوتاهي در اصول و نظريات بيان شده درباره اين کنش ها را بيان و تصريح کرده است که لايه هاي معنايي، ميان معاني لفظ به لفظ يک پاره گفتار که به صورت استلزامي، بياني، دستوري، احساسي و توصيفي مفهوم مي شود، کنش گفتاري است. وي با بررسي 94 جمله به کار رفته در خطبه مزبور، دريافته که بيشتر کلمات امام حاوي کنش توصيفي است. وي با رسم سه نمودار گفته است که استفاده بيشتر از کنش توصيفي در اين خطبه بيانگر اهتمام حضرت براي نشان دادن تصويري واقعي از چهره دنياست.