پايان نامه: توحيد ذاتي و صفاتي و تحليل عقلاني آن در نهج البلاغه
محبي، علي اصغر نمايه:توحيد صفاتي چکيده:اين رساله با هدف استخراج ادله اي در اثبات توحيد ذاتي (به معناي يگانگي خداوند و بساطت ذات پروردگار) و توحيد صفاتي (به معناي عينيت صفات با ذات و عينيت صفات با يکديگر) از نهج البلاغه به رشته تحرير درآمده است. نويسنده با استفاده از منابع کلامي، فلسفي و تفسير قرآن به تقرير و تبيين براهين پرداخته است. نويسنده در اثبات توحيد ذاتي 3 برهان از نهج البلاغه را بررسي کرده است. 1- اگر خداوند شريک داشت براي هدايت بندگان خود رسولاني مي فرستاد 2- اگر خداوند شريک داشت آثار و نشانه هاي او را در متن آفرينش مي ديديم و با افعال و صفات او آشنا مي شديم 3- با دقت در هستي نامحدود که از وحدت برخوردار است مي توان عدم تکثر و تعدد را مشاهده کرد. نويسنده در اثبات توحيد صفاتي نيز به تقرير اين ادله از نهج البلاغه پرداخته است: 1- عدم تناهي صفات دليل بر عينيت آنها با ذات و با يکديگر است 2- بساطت ذات حق تعالي گواه بر يگانگي ذات و صفات اوست 3- خداوند واجب الوجود بالذات است و واجب الوجود بالذات از جميع جهات واجب است. در پايان صفات جماليه خداوند با استفاده از کلمات علي(ع) در نهج البلاغه مورد بررسي قرار گرفته است.
مقطع کارشناسي ارشد، دانشگاه: اصفهان، دانشکده ادبيات و علوم انساني گروه الهيات، 121ص، فارسي، منابع: فارسي و عربي، استاد راهنما: علي ارشد رياحي، تاريخ دفاع: 1379.