مقاله: خردگرايي در نهج البلاغه












مقاله: خردگرايي در نهج البلاغه



دانشگاه انقلاب، پياپي 113، ص 79-88، فارسي.

محل نگهداري: خانه مطبوعات دفتر تبليغات-قم

خادمي، علي محمد

نمايه:تعقل؛ نهج البلاغه(نهج البلاغه)

چکيده:بررسي مفهوم عقل و خرد در نهج البلاغه از ديدگاه امام علي(ع) است. نويسنده با توجه به اهميت خردورزي که در نهج البلاغه از آن ياد شده، در صدد است تا رويکرد نظري علي(ع) را در اين زمينه مورد جستجو قرار دهد. وي ابتدا به همسويي عقل و وحي اشاره کرده و معتقد است که عقل مورد نظر امام علي در ارتباط تنگاتنگ با معرفت وحياني است. آنگاه به ميزان کارآيي عقل در شناخت خداوند از ديدگاه امام علي(ع) پرداخته و معتقد است که آن حضرت بعضي از معارف ديني را قابل درک براي عقل و برخي ديگر را غير قابل درک براي آن مي داند. حضور عقل در عرصه حيات طبيعي و درک آن و همچنين عدم درک مفاهيم متافيزيکي مثل بهشت و جهنم نيز از ديگر مباحث مقاله حاضر مي باشد. نويسنده در پايان به آسيب شناسي تعقل از ديدگاه امام علي(ع) مي پردازد و اموري مانند فقر، هواي نفس، جمود فکري، تعصب باطل، تکيه بر آرزوها، حب و بغض ها و خودمحوري را از آفات عقل در نگاه علي(ع) بر مي شمارد.