پايان نامه: پيامبر و قرآن در نهج البلاغه












پايان نامه: پيامبر و قرآن در نهج البلاغه



مقطع کارشناسي ارشد، دانشگاه: آزاد اسلامي فسا، 328ص، فارسي، منابع: 324-328، استاد راهنما: سيّد محمد مهدي جعفري؛ استاد مشاور: محمد يوسف نيري، تاريخ دفاع: 1378.

زراعتکار، جلال

ملاحظه: چکيده انگليسي دارد.

نمايه:اسامي و صفات قرآن؛ فضائل پيامبر در حديث(پيامبر و اهل بيت)

چکيده: تحليلي از شخصيت رسول خدا(ص) و گزارشي از اوصاف و ويژگي هاي قرآن در نهج البلاغه است. اين تحليل و گزارش ها سه هدف را دنبال مي کند. هدف اول آن است که اوضاع و احوال مردم در پيش و بعد از بعثت را به استناد ديده ها و خاطرات مستقيم امام علي(ع) در اختيار خواننده بگذارد. هدف ديگر ترسيم سيماي رسول خدا توسط نزديک ترين شخص به او بوده است. سومين هدف، ارايه شيوه تفسيري امام علي(ع) و مقايسه آن با ديگر شيوه هاي رايج در اين باره مي باشد. از نظر نويسنده، تأويل و تفسيرهاي ارايه شده توسط امام علي(ع) از قرآن به عنوان مدخلي ناب براي ورود به دانش تفسير به شمار مي رود و مفسران مي توانند با الگوگيري از آن، از سقوط در ورطه تفسير به رأي و برداشت هاي ناصواب به دور بمانند.