پايان نامه: تفسيرپذيري کتاب و سنت از ديدگاه اميرمؤمنان در نهج البلاغه
رضا سلطاني، ابوذر نمايه:فهم قرآن؛ انديشه هاي قرآني امام علي(ع) (امام علي(ع) )؛ موضوعات نهج البلاغه(نهج البلاغه) چکيده: در اين تحقيق تلاش بر آن است که ملاک هاي لازم از ديدگاه علي(ع) در نهج البلاغه در مورد معناداري قرآن کريم مورد تجزيه و تحليل قرار گيرد و تفسيرپذيري و فهم پذيري آيات قرآن از منظر آن حضرت اثبات گردد. نويسنده ضمن تحليل سخنان امام علي(ع) در مورد قرآن، به تعقل و تدبر در قرآن از ديدگاه علي(ع) در نهج البلاغه و همچنين از ديدگاه خود قرآن پرداخته و لازمه تعقل و تفکر درباره آيات الهي در قرآن را معنادار بودن اين آيات شمرده است. وي همچنين وجود حکمت در قرآن، رجوع به قرآن در هنگام شبهات، اوصاف برجسته هدايتگري قرآن و تصريح بر امکان دستيابي به معناي قرآن در کلام علي(ع) در نهج البلاغه را شواهدي ديگر مبني بر تفسيرپذيري و فهم پذيري قرآن دانسته و ديدگاه دانشمندان غربي را در مورد عدم معناداري آيات قرآن و کتب مقدس نقد و رد کرده است.
مقطع کارشناسي ارشد، دانشگاه: امام صادق(ع)، دانشکده الهيات و معارف اسلامي، 233ص، فارسي، منابع: 333-231 به صورت زيرنويس، استاد راهنما: بيوک عليزاده؛ استاد مشاور: احمد پاکتچي، تاريخ دفاع: 1379.