کتاب: الفلسفة و الإعتزال في نهج البلاغه
محل نگهداري: کتابخانه تخصصي اميرالمؤمنين علي(ع)-مشهد جابر، قاسم حبيب نمايه:انديشه هاي فلسفي در نهج البلاغه؛ موضوعات فلسفي نهج البلاغه(نهج البلاغه) چکيده: شناخت مفاهيم کلامي و فلسفي، اخلاقي و تربيتي، اجتماعي و سياسي اسلام با استناد به سخنان اميرالمؤمنين(ع) و ديدگاه فيلسوفان و متکلمان اسلامي است. نويسنده، تاريخ مختصر زندگاني سيّد رضي و ابن ابي الحديد را به عنوان گردآورنده و شارح نهج البلاغه در فصل اول کتاب آورده است. وي در فصل بعد به تاريخ علم کلام و ديدگاه هاي مختلف درباره آن پرداخته و معتقد است مباحث علوم عقلي قبل از اسلام در يونان مطرح بوده و بعد از آن اولين کسي که بين دين و فلسفه در اسلام وفاق ايجاد کرد، علي(ع) بود. وي ديدگاه معتزله را بي اساس مي خواند که خود را مبدأ علم کلام و آغازگر اثبات توحيد به کمک ادله عقلي دانسته اند. او با استناد به کلمات علي(ع) در نهج البلاغه و سخنان متکلمان و فلاسفه اسلامي به خداشناسي، توحيد و صفات خدا و نقد ديدگاه اشاعره در تجسم صفات خداوند، عدل الهي، اراده و اختيار انسان، نبوت، امامت و مباحث مربوط به ملائکه پرداخته است. نگارنده مفهوم تربيت و نظام تربيتي اسلام و شيوه تعليم و تربيت اسلامي را از ديدگاه اميرالمؤمنين بيان داشته و انواع تربيت (اجتماعي، مذهبي، سياسي) را بررسي کرده است.
بيروت: المؤسسة الجامعية، چاپ اول, 1407 ق، 294 ص، عربي، وزيري (شميز)، منابع: 283-289.