کتاب: شوري در قرآن و نهج البلاغه
فروست: شناخت اعتقادي - 2 محل نگهداري: مرکز فرهنگ و معارف قرآن سازمان امور اداري و استخدامي کشور (به کوششِ) نمايه:شورا در قرآن و حديث؛ موضوعات اجتماعي سياسي نهج البلاغه (نهج البلاغه) چکيده: بررسي مسئله مشاوره و شورا از ديدگاه قرآن و احاديث امام علي (ع) در نهج البلاغه به همراه تحليل لغوي واژه شورا است. اين نوشته متن سخنراني نگارنده در دومين کنگره جهاني نهج البلاغه است که براي تکميل مطلب، آيات مربوط به موضوع نيز در آن بيان شده است. نويسنده ابتدا به معناي آيه 'و شاورهم في الامر' پرداخته و 'شورا' را به معناي اشاره کردن و به مشورت نشستن درباره يک موضوع و 'امر' را مطلق امور فردي و اجتماعي دانسته است. وي سپس به ذکر اين نکته مي پردازد که نظر شورا براي پيامبر الزام آور نيست و تصميم نهايي را خود ايشان مي گيرد و مشورت هم در جايي است که مشورت گر در حجاب جهل به سر ببرد و بخواهد با مشورتْ سيماي حقيقت را مشاهده کند. در بخش دوم کتاب، شورا از ديدگاه نهج البلاغه در هفت مورد بحث شده است:1- ارزش مشورت؛ 2- شرايط مستشار؛ 3- موقعيت امام در برابر نظرخواهي؛ 4- استدلال علي (ع) بر خلافت خود از طريق شورا؛ 5- نظر امام علي درباره شوراي سقيفه؛ 6- نظر علي (ع) درباره شوراي شش نفري که خليفه دوم را برگزيد؛ 7- ديگر کلمات اميرالمؤمنين در زمينه شورا.
تهران: قدر, 1362، 124 ص، فارسي، رقعي (مقوايي)، بها: 120ريال.