مقاله: تعامل دين و مديريت در انديشه علوي












مقاله: تعامل دين و مديريت در انديشه علوي



انديشه حوزه، پياپي 32 و 33، ص 19-33، فارسي، کتابنامه: 33.

محل نگهداري: پايگاه اطّلاع رساني سراسري اسلامي (پارسا)

دري، بهروز (ميزگرد و مصاحبه شونده)

نمايه:مديريت در حديث؛ انديشه هاي اجتماعي سياسي امام علي (ع) (امام علي (ع) )

چکيده: رابطه دين و مديريت را از ديدگاه علي (ع) بررسي مي کند. نويسنده با اشاره به مفهوم مديريت آن را قدرت پيش بيني، برنامه ريزي، سازماندهي و هماهنگي مي داند. نخستين شرط مديريت، رشد و لياقت است و اين همان چيزي است که در کلام اميرمؤمنان درباره حقوق مردم و حاکمان آمده که صلاح مردم در حکومت صالح است. آن حضرت ضمن بيان ارتباط دين و مديريت، شايستگي را شرط اصلي مديريت مي داند. نويسنده با اشاره به موقعيت انسان در جهان آفرينش و استعدادهاي نهفته در وي و نياز او به زندگي اجتماعي، شناخت اين استعدادها و هدايت آن ها را نيازمند رهبري و مديريت مي داند که در سطح کلان آن، پيامبران قرار دارند. آنان آمدند تا نيروهاي نهفته بشري را شکوفا و سازماندهي نمايند و درمجاري صحيح بيندارند و غل و زنجيرها را از دست و پاها باز کنند. مؤلف ويژگي هاي مديريت علوي را اهميت و ارزش حکومت و مديريت، عدالت و امانتداري مي داند.