مقاله: سياست در نهج البلاغه
حجازي، فخر الدين (1305- ) نمايه:آيين کشورداري؛ انديشه هاي اجتماعي سياسي امام علي (ع) (امام علي (ع) )؛ موضوعات اجتماعي سياسي نهج البلاغه (نهج البلاغه) چکيده: تحليلي از ويژگي ها و مؤلفه هاي تشکيل دهنده سياست در نظام حکومتي علي (ع) در نهج البلاغه است. حاصل کلام نويسنده در اين بخش، چنين است: 1- سياست علي (ع) در جامعه با قانون الهي منطبق است؛ 2- قانون آفرينش و قوانين انساني، مأخوذ از سنت الهي است و اجراي اين سنت در نقشه سياست اسلامي يک وظيفه است؛ 3- مبارزه با بدعت، يعني بيرون راندن هر قانون انحرافي از مسير الهي، بخش مهمي از سياست علوي است؛ 4- امام علي (ع) نه تنها جامعه را به سوي رفاه مادي سوق مي دهد بلکه رسيدن به کمال معنوي را بيشتر مد نظر دارد؛5- توزيع عادلانه ثروت و مبارزه با هر گونه بهره کشي از اصول سياست علوي است؛ 6- اجراي حدود الهي در سياست علوي؛ 7- ابلاغ احکام دين در عرصه سياست علوي. از نظر نويسنده، توجه به مبدأ و معاد در همه صحنه هاي حکومت امام علي (ع) به چشم مي خورد.
يادنامه دومين کنگره هزاره نهج البلاغه (شماره 3581)، ص 203-211، کتابنامه: 211.