مقاله: آزادي در نهج البلاغه
مرادي، علي اصغر نمايه:آزادي؛ انديشه هاي اجتماعي سياسي امام علي (ع) (امام علي (ع) )؛ موضوعات اجتماعي سياسي نهج البلاغه (نهج البلاغه) چکيده: تحقيقي در سيره علمي و عملي اميرالمؤمنين (ع) در باب آزادي است. نويسنده با محور قرار دادن نهج البلاغه، بر اين باور است که آزادي در مکتب اسلام بر خلاف مکاتب غربي که آن را از بعد منفي نگاه مي کنند از دو بعد سلبي و ايجابي تشکيل يافته است. نفي شرک، رهايي از هواهاي نفساني و آزادي از يوغ زر و زور و طاغوت ها و سنت هاي جاهلي محور و زيربناي آزادي در مکتب اسلام است. نويسنده محورهاي آزادي در نهج البلاغه را آزادي معنوي، مدني، اقتصادي، سياسي، و فرهنگي مي داند و با اشاره به آزادي در بيعت و مشارکت در حکومت و پرهيز حاکمان از تملق و چاپلوسي، آن را زيربناي آزادي هاي سياسي مي شمارد. وي همچنين آزادي انديشه، عقيده، بيان و احزاب و اجتماعات را رسالت امام علي (ع) در حکومت خود مي داند و يادآوري مي کند که آن حضرت در حکومت خويش تا آخرين لحظه خوارج را آزاد گذاشت. خوارج بدترين سخنان را عليه علي (ع) گفتند اما وي به جاي انتقام، تمام تلاش خود را در هدايت و ارشاد آنان مصروف داشت.
نهج البلاغه از منظر فرزانگان (شماره 3689)، ص 99-117، کتابنامه: 115-117.