مقاله: انسان شناسي در نهج البلاغه












مقاله: انسان شناسي در نهج البلاغه



بصائر، پياپي 30، ص 50- 66، فارسي، کتابنامه: 66.

قنبري، بخشعلي

نمايه:انسان کامل؛ انديشه هاي عرفاني امام علي (ع) (امام علي (ع) )؛ موضوعات تربيتي نهج البلاغه (نهج البلاغه)

چکيده: تحقيقي در ماهيت و وظايف انسان کامل از منظر امام علي (ع) است. در نوشتار حاضر ابتدا تعريفي از انسان و اهميت و انواع انسان شناسي ارائه مي شود. آنگاه مصاديق و الگوي انسان کامل از ديدگاه امام علي (ع) مورد تحليل قرار مي گيرد. نويسنده نوع انسان شناسي مطرح شده در نهج البلاغه و انسان شناسي آرماني را مي شناساند. منظور او از انسان شناسي آرماني آن است که به وضع مطلوب آدمي و غايات آفرينش وي پرداخته شود و بايدها و نبايدهاي او دنبال گردد. از ديدگاه نويسنده 3 مصداق از انسان کامل در نهج البلاغه ارائه شده است: 1- پيامبر اسلام (ص) که مهم ترين و برترين مصداق انسان کامل است؛ 2- امام علي (ع) که خود را در جاي جاي نهج البلاغه به عنوان محور حقيقت و معرفت معرفي کرده است؛ 3- اهل بيت پيامبر که از ذريه او هستند. نويسنده مقاله از ديدگاه علي (ع) دو وظيفه مهم براي انسان کامل در نهج البلاغه تصوير مي نمايد: يکي حفاظت و صيانت از دين در قبال تحريفات و ديگري هدايت عوام و خواص به تناسب وضع روحي آنها.