مقاله: حيات عارفانه امام علي
محل نگهداري: پايگاه اطّلاع رساني سراسري اسلامي (پارسا) جوادي آملي، عبدالله (1312- ) نمايه:عرفان امام علي چکيده: حيات نحوه خاصي از هستي است که مبدأ ظهور علم و قدرت مي شود. هر اندازه حيات قوي تر باشد علم و قدرت نيز نيرومندتر خواهد بود، و از آنجا که دسترسي به حقيقت حيات و همچنين پي بردن به نحوه ي حيات شخص معين دشوار است، ولي علم او نشانگر درجه وجودي آن شخص است. مقاله حاضر در صدد است تا با کاويدن گفتار و کردار امام علي (ع)، جلوه اي از حيات آن حضرت را آشکار سازد. نويسنده، ابتدا با بيان رابطه حيات، انديشه و انگيزه، و نيز با تقسيم علم به حصولي و حضوري و بيان مراتب معرفت و تفاوت عرفان با کلام و حکمت، سخن را به آنجا مي رساند که حيات علي (ع) فراتر از حيات حکيمانه که از انديشه ي برهاني مايه مي گيرد، مي باشد. حيات علي (ع) حيات عارفانه است که برتر از حيات حکيمانه است. حيات عارفانه حياتي است که بر پايه شهود واقع و معاينه حقيقت خارجي استوار است. نويسنده سپس جهان بيني عارفانه امام علي (ع) را مورد بررسي قرار مي دهد و از لابه لاي کلمات آن حضرت، برخي نمونه هاي حيات عارفانه آن حضرت مانند شهود ملکوت، مبدأشناسي و معادشناسي شاهدانه، رسالت شناسي عارفانه، و مشاهده فرشتگان را نشان مي دهد.
قبسات، پياپي 19، ص 11-24، فارسي، کتابنامه: 24.