مقاله: نگاه نهج البلاغه به نظريه تصميم
محل نگهداري: دانشکده باقرالعلوم (ع) نجف زاده، محمد نمايه:تصميم گيري؛ موضوعات تربيتي نهج البلاغه (نهج البلاغه) چکيده: نقدي است بر نظريه سايمون درباره تصميم گيري. نويسنده با محور قرار دادن کلمات امام علي (ع) در نهج البلاغه و ضمن تعريف موضوع، تصميم گيري را نوعي واکنش مي داند که فرد از خود بروز مي دهد. سايمون فرآيندي را که منجر به تصميم گيري در رفتارهاي فرد مي شود به 4 صورت رويکرد عقلايي، رويکرد عقلايي محدود، رويکرد شهودي، و رويکرد مطلوب تلويحي مي داند. زيربناهاي فکري و فلسفي نظريه سايمون برگرفته از مکتب پوزيتويسم منطقي است. نويسنده با ارايه شواهدي از نهج البلاغه نتيجه مي گيرد که عقلانيت در نهج البلاغه، با عقلانيت در رفتار اداري متفاوت است. به عبارت ديگر، خردورزي از ديدگاه امام علي (ع) منحصر به طراحي روش ها نيست، بلکه دامنه بسيار گسترده تري دارد و شامل اموري مي شود که به دليل ماهيت پوزيتويستي غير عقلايي به شمار مي آيند. از سوي ديگر، دين به عنوان عامل مؤثر در تکوين رفتارهاي انساني در کلام سايمون مورد توجه قرار نگرفته است و او از آسيب هاي رفتار عقلايي سخن نگفته، در حالي که در نهج البلاغه از تأثير شهوات بر عقل آدمي مکرر سخن به ميان آمده است.
انديشه صادق، پياپي 3 و 4، ص 23-35، فارسي، کتابنامه: 33-35، جدول: 26-27.