مقاله: نهج البلاغه سرچشمه معارف الاهي
محل نگهداري: پايگاه اطّلاع رساني سراسري اسلامي (پارسا) طالقاني، سيّد محمود (1286-1358) پيشينه پرتوي از نهج البلاغه، ترجمه آيت الله سيّد محمود طالقاني تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، سازمان چاپ و انتشارات 1372 ج 1 صص 53-60 نمايه:مباني تربيت؛ موضوعات تربيتي نهج البلاغه (نهج البلاغه) چکيده: بحث در بيان عظمت نهج البلاغه از جهت تربيتي است. نويسنده، تربيت را عبارت از محيط مناسب براي رشد قواي سه گانه (عقليه، غضبيه، شهويه) و ايجاد تعادل بين آنها مي داند. مؤلف، معتقد است چون دين براي تربيت کامل انساني است، اگر درست و کامل اجرا شود، بهترين محيط تربيتي را براي رشد صحيح انسان ها فراهم مي کند؛ چنانکه در زمان پيامبر (ص)، محيط مدينه بزرگ ترين و جامع ترين مردان را تربيت کرد، ولي پس از رحلت رسول خدا (ص)، به علل گوناگون، عده اي از مسلمانان راه صحيح را نپيمودند، مگر عده کمي که با سرپرستي امام علي (ع)، به تربيت کامل رسيدند. نويسنده به اين مطلب اشاره دارد که نهج البلاغه امام، تربيت کامل اسلام را ممثل مي نمايد و در هر صفحه از آن نوعي از منطق امام علي (ع) ظهور دارد که مربوط به تربيت يک قسم از قواي انساني و تقويت بنيه فضايل معنوي است. در ادامه، مؤلف نکات تربيتي کلمات امام علي (ع) در نهج البلاغه را در زمينه هاي مختلف بررسي مي کنند.
امام علي (ع) از نگاه دانشوران: دانشوران شيعه (شماره 2760)، ص 125-133.