مقاله: زمان در نهج البلاغه
حسيني، سيّد مجتبي نمايه:زمان؛ انديشه هاي کلامي و فلسفي امام علي (ع) (امام علي (ع) )؛ موضوعات فلسفي نهج البلاغه (نهج البلاغه)؛ مديريت زمان (روان شناسي و علوم تربيتي) چکيده: پژوهشي پيرامون زمان از منظر نهج البلاغه است. نويسنده با بهره گيري از سخنان امام علي (ع) در نهج البلاغه و با اشاره به سيلان و حرکت دائمي جهان و پديده هاي آن، به جدي بودن زمان و زمان مند بودن امور از ديدگاه آن حضرت پرداخته است. به گفته او، علي (ع) مردم را به پديده زمان و بهره جويي بهتر از آن تشويق مي کند و آنان را از بي توجهي به زمان برحذر مي دارد. مقاله حاضر به تأکيد امام علي بر وقت شناسي و اجراي امور در وقت مناسب خود اشاره دارد و آن را حقيقتي قابل تأمل مي داند. نويسنده سپس به پيشگويي علي (ع) از حوادث آينده مي پردازد و مبناي اين گونه پيشگويي ها را آگاهي از علم غيب و توجه آن حضرت به کتاب تکوين و تشريع (قرآن) و سنت هاي حاکم بر جهان مي داند که موجب شده است تا وي بتواند حيات و مرگ جوامع و فراز و فرود امت ها را بر اساس همين سنن و قوانين پيش بيني کند.
نهج البلاغه از منظر فرزانگان (شماره 3689)، ص 147-161، کتابنامه: 160-161.