مقاله: آسيب شناسي رواني - اجتماعي جامعه عصر علي












مقاله: آسيب شناسي رواني - اجتماعي جامعه عصر علي



انديشه حوزه، پياپي 32 و 33، ص 254-275، فارسي، کتابنامه: 274-275.

محل نگهداري: پايگاه اطّلاع رساني سراسري اسلامي (پارسا)

هاشمي رکاوندي، سيّد مجتبي

نمايه:جامعه اسلامي؛ انديشه هاي اجتماعي سياسي امام علي (ع) (امام علي (ع) )

چکيده: عوامل کلي خروج جامعه از اعتدال و فرو افتادن در ورطه سياسي و اخلاقي را بررسي کرده است. نويسنده که از بعد روان شناسي و اجتماعي قصد تحليل اين آسيب ها را دارد، معتقد است اگر قدرت جايگزين حق شود و مردم تشنه قدرت گردند و گروهي بر اريکه رياست تکيه زنند، بقيه خواه ناخواه احساس حقارت خواهند نمود و قدرتمندان سعي در القا و ابراز اقتدار خود مي کنند و ديگران براي رسيدن به قدرت از هر ابزاري استفاده خواهند نمود؛ در اين صورت طبقات حاکم براي اعمال قدرت مشاغل را به کساني تفويض خواهند نمود که روش آنان را تأئيد و مصالح آنان را تأمين کنند و طبيعي است که براي نزديک شدن به طبقات حاکم از طبقه اصلي خود خارج خواهند شد. نويسنده نتيجه مي گيرد که اکثر مردم در چنين جوي همراه با ترس يا تهور و همراه با تملق و عصيانگري در برابر جناح حاکم قرار خواهند گرفت و جناح حاکم هم هيچ راهي ندارد غير از اينکه بستگان و افراد چاکر را جذب چرخه قدرت خود نمايد و نخبگان را به حاشيه گمنامي و فرسودگي بکشاند. نگارنده در پايان با اشاره به سيره پيامبر اسلام در نفي تبعيض هاي قومي و حزبي و مالي حقوق بين ضعيف و قوي به انفصال خلفا از اين روش اشاره مي کند و نتيجه مي گيرد که با توجه به استفاده ابزاري خلفا از قداست دين، درعصر علوي مردم سياست هاي ديني علوي را با همان شگردهاي سياسي سابق تفسير مي کردند و دين گرچه در ظاهر حاکم بود اما به واقع به حاشيه کشانده شده بود و اين مهم ترين چالشي بود که حکومت علوي به آن دچار گشته بود.