پايان نامه: پيامبر و قرآن در نهج البلاغه












پايان نامه: پيامبر و قرآن در نهج البلاغه



مقطع کارشناسي ارشد، دانشگاه: آزاد اسلامي فسا، 328ص، فارسي، منابع: 324-328، استاد راهنما: سيّد محمد مهدي جعفري؛ استاد مشاور: محمد يوسف نيري، تاريخ دفاع: 1378.

زراعتکار، جلال

ملاحظه: چکيده انگليسي دارد.

نمايه:اسامي و صفات قرآن؛ فضائل پيامبر در حديث (پيامبر و اهل بيت)

چکيده: تحليلي از شخصيت رسول خدا (ص) و گزارشي از اوصاف و ويژگي هاي قرآن در نهج البلاغه است. اين تحليل و گزارش ها سه هدف را دنبال مي کند. هدف اول آن است که اوضاع و احوال مردم در پيش و بعد از بعثت را به استناد ديده ها و خاطرات مستقيم امام علي (ع) در اختيار خواننده بگذارد. هدف ديگر ترسيم سيماي رسول خدا توسط نزديک ترين شخص به او بوده است. سومين هدف، ارايه شيوه تفسيري امام علي (ع) و مقايسه آن با ديگر شيوه هاي رايج در اين باره مي باشد. از نظر نويسنده، تأويل و تفسيرهاي ارايه شده توسط امام علي (ع) از قرآن به عنوان مدخلي ناب براي ورود به دانش تفسير به شمار مي رود و مفسران مي توانند با الگوگيري از آن، از سقوط در ورطه تفسير به رأي و برداشت هاي ناصواب به دور بمانند.