كتاب: بيت المال در نهج البلاغه












کتاب: بيت المال در نهج البلاغه



تهران: بنياد نهج البلاغه، چاپ اول, 1363 / 5000 نسخه، 156 ص، فارسي، پالتويي (کاغذي)، بها: 150ريال، کتابنامه: 146-156.

محل نگهداري: کتابخانه تخصصي اميرالمؤمنين علي (ع)-مشهد

نوري، حسين

نمايه:حفظ بيت المال؛ موضوعات اقتصادي نهج البلاغه (نهج البلاغه)

چکيده: کتاب حاضر ضمن بيان اهميت اقتصاد در اسلام، به ارائه تاريخچه اي در زمينه بيت المال در اسلام و منابع درآمد در اين آيين آسماني مي پردازد. اين منابع عبارت اند: 1- زکات، 2- خمس، 3- انفال، 4- فيء، 5- جزيه، 6- خراج. نويسنده، نحوه مصرف اين موارد از اموآل بيت المال را بيان کرده و شيوه اصلاحي علي (ع) در بيت المال و توزيع اموال آن را شرح داده است. وي همچنين شيوه اِعمال تصرف در بيت المال توسط آن حضرت را با خلفاي سه گانه و خلفاي اموي و عباسي مقايسه مي کند. از ديدگاه نويسنده، علي (ع) در تقسيم بيت المال بين مردم امتيازات فرقه اي و شرافت نسب و دانش و زهد را مد نظر قرار نمي داد و اموال را به نحو يکسان تقسيم مي نمود و شيوه خلفا را در اين زمينه مردود مي شمرد. وي نمونه هايي از سختگيري هاي علي (ع) را در تقسيم اموآل بيت المال ذکر کرده و عکس العمل مخالفان ايشان را در اين زمينه يادآور شده است. در ادامه سوء استفاده هاي به عمل آمده توسط خلفا و دستگاه اموي و عباسي از بيت المال مطرح گرديده و رفتار آنها در اين زمينه مورد نقد قرار گرفته است.