پايان نامه: تاريخ تشيع قرن اول و دوم هجري
محرمي، غلامحسن نمايه:شيعه در صدر اسلام چکيده: تحقيقي در زمينه شکل گيري تشيع پس از رحلت پيامبر (ص) و گسترش آن در سال هاي بعدي است. نويسنده با رويکردي تاريخي و روايي در صدد است تا ثابت کند که تشيع در همان عصر پيامبر (ص) به وجود آمد و دوستداران علي (ع) در همان زمان پيامبر (ص) مشخص شدند و مرام فکري آنان در مورد علي (ع) و ولايت او قابل شناسايي بود. نويسنده معتقد است پس از رحلت پيامبر (ص) بويژه در عصر امويان، مرام تشيع مورد بي مهري حاکمان و متوليان سياسي جامعه قرار گرفت و موج گسترده دشمني ها با امام علي (ع)، حملات عليه شيعيان را گسترش داد و از آن تاريخ به بعد همواره شيعيان علي (ع) در مظلوميت خاصي به سر بردند. اما سرکوب شيعيان و سخت گيري ها عليه آنان هيچ گاه جلوي گسترش تشيع را نگرفت. در پايان به برخي از انشعابات داخلي در تشيع به دليل وجود جو خفقان و انحرافات فکري در عصر امويان اشاره شده است.
مقطع کارشناسي ارشد، دانشگاه: مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني - قم، 166ص، فارسي، کتابنامه: 159-166 و به صورت زيرنويس، استاد راهنما: مهدي پيشوايي؛ استاد مشاور: سيّد احمد رضا خضري، تاريخ دفاع: 1379.