نهج البلاغه
اينکه نهج البلاغه را جلد دوم از قرآن مي شمارند و اين کتاب را در کنار قرآن کريم مي گذارند، شوخي نيست. در اين کتاب پاره اي از گفتار امير المؤمنين علي (ع) مرکّب از خطبه ها و کلمات کوتاه و چند نامه که در دوران خلافت کوتاه خود به اين و آن نگاشته گرد آمده و سيد عالم اديب، رضي الدين الموسوي بنا به ذوق و سليقه ي خود اين مشت را از خروارها انتخاب کرده و به نام نهج البلاغه در دسترس فرزندان بشر گذاشته است. در اين کتاب علي (ع) از توحيد و نبوّت و آفرينش ياد مي کند. آنچنان که هيچ گوينده و هيچ نويسنده تا امروز نتوانسته است در توحيد و نبوّت و در اسرار خلقت آسمانها و زمينها آنگونه سخن بگويد و يا لايحه اي انشا کند. آن کس که گفت اگر علي (ع) جز نهج البلاغه يادگاري در اين جهان نمي گذاشت حاجتي به يادگار ديگر نداشت گزاف نگفته است. ما براي نمونه چند صفحه از آن کتاب مقدّس را در اين کتاب تکرار مي کنيم.
امروز در معارف عرب کتابي به وزن و عمق و اعتلاي نهج البلاغه يافت نمي شود.