دانش علي












دانش علي[1]



.

هدف نگارنده از اين عنوان علم علي (ع) نيست؛ زيرا معتقد است که بشر در شرايط فکر و هوش و معلومات و احاطه ي بشريت محال است بتواند علي (ع) را در مقام علوم و معارف وي بشناسد.

بنابر اين نه کس از من توقع دارد و نه خود از قلم و قلب خود توقع دارم که کتاب فضل علي (ع) را در فصل دانش علي (ع) بگنجانم.

کتاب فضل علي (ع) کتابي پايان ناپذير است. اين همان کتاب است که در قرآن به نام کتاب مبين ياد شده و علي (ع) آن کس است که شاعر در باره ي فضايل و علومش مي سرايد:


کتاب فضل ترا آب بحر کافي نيست
که ترکنم سرانگشت و صفحه بشمارم


«ولو ان ما في الأرض من شجرة أقلام والبحر يمدّه ومن بعده سبعة أبحر ما نفدت کلمات الله؛

اگر درختان زمين به صورت قلم در آيند و درياهاي جهان رنگ مرکب گيرند، کلمات خدا را نتوانند بپايان برسانند».

ولي معهذا نويسنده اصراي مي ورزد که از علم بي انتهاي علي (ع) در اين کتاب ياد کند؛ زيرا از اين يادآوري در فصلهاي آينده استفاده خواهد کرد.

[صفحه 2]

رسول اکرم به تکرار مي فرمود: «أعلمکم علي. أعدلکم علي. أقضاکم علي. أفضلکم علي؛

علي در علم و عدالت و قضاوت و فضيلت ميان امت محمد بي نظير است».

و مسلّم است که رسول اکرم «رسول الله الي الناس کافه» هرگز بيهوده به کسي امتياز نمي بخشيد و بي ياوه علي (ع) را افضل و اعدل و اعلم و اقضي نمي ناميد.

هم اکنون تا آنجا که در صفحه هاي اندک کتاب ما بگنجد از درياي دانش و فضل امير المؤمنين (ع) ياد مي کنيم.


صفحه 2.







  1. اميرالمؤمنين عليّ بن ابي طالب (ع)، تهران: مؤسسه ي مطبوعات علي اکبر علمي،[ بي تا]، ص133 -105.