انفاق علي و قرآن مجيد












انفاق علي و قرآن مجيد



در ذيل آيه مبارکه الذين ينفقون اموالهم بالليل والنهار سرا و علانية، مجاهد روايت کند از عبدالله عباس که او گفت: آيت در اميرالمؤمنين علي [عليه السلام] آمد که او چهار درهم داشت: يکي به شب بداد و يکي به روز، و يکي پنهان و يکي آشکارا، [خداي تعالي اين آيت فرستاد و از او باز گفت که: آنان که مالهاي خود نفقت کنند به شب و روز پنهان و آشکارا]، حالت مرد اين دو حال باشد: از سر و علانيه، و وقت اين دو باشد که مردم در او بود از شب و روز، حق تعالي باز گفت که: او بر اين دو حال خود و در اين دو وقت از اين خير خالي نيست. لاجرم به عاجل اين ثنابستد، و به آجل: فلهم اجرهم عند ربهم، و او به امثال اين، آيات متضمن به مدح و ثنا بسيار دارد.

ابواسحاق روايت کرد از يزيدبن رومان که گفت: ما نزل في احد من القرآن ما نزل في علي ابي طالب از قرآن آنچه در حق اميرالمؤمنين علي آمد در حق هيچ کس نيامد.

و بدان منگر که درم به عدد چهار بود که او داد، که حق تعالي آن را مالها خواند براي آن که از سر اخلاص و صفاي عقيدت بود، براي اين رسول - عليه السلام - گفت: سبق درهم مآئه الف درهم [گفت]: يک درم باشد که سابق [بود] صدهزار درم را. گفتند: يا رسول الله! و آن کدام درم باشد که يکي از او صد هزار را سابق بود؟ گفت: مردي دو درم دارد، بکي بهتر بگزيند و براي خدا بدهد، و مردي مال بسيار دارد از عرض آن مال صدهزار درم بدهد، آن يک درم او بهتر باشد که صد هزار درم اين.[1] .)









  1. همان، 4 / 95.