علي آئينه ارزشها











علي آئينه ارزشها



علي عليه السلام برترين و بزرگترين پيشاهنگ، منادي، سردار و مجاهد راه اسلام (بود).[1] .

آنچه در چشم و دل علي عليه السلام ارزش داشت، ايمان و تقوا، اخلاص و جهاد و انسانيت بود.[2] .

با قدرت اراده و جهاد حضرت علي عليه السلام حق زنده شد.[3] .

(علي بن ابيطالب عليه السلام) هيچ حيثيتي جز حيثيت دفاع از اسلام و دفاع از حق قائل نبود، براي او همين يک کار بود که از حق دفاع کند.[4] .

در تمام دوران مدينه، هر جا که خطر بود، علي بن ابيطالب عليه السلام آنجا بود.[5] .

علي عليه السلام براي اسلام زندگي کرد، براي اسلام شهيد شد و نور و پرتو مشعشع وجود او تا امروز، در راه اسلام پرتو افشاني کرده است.[6] اميرالمومنين علي عليه السلام در دوران بيست و پنج سال، آن طوري که مصلحت امت اسلامي اقتضا و ايجاب مي کرد، عمل کرد.[7] .

در زندگي علي بن ابيطالب عليه السلام، «اخلاص» جوهر و روح کار آن حضرت بود.[8] .

اولين خصوصيت حکومت اميرالمومنين علي عليه السلام قاطعيت و صلابت در راه حق

[صفحه 24]

بود و زهد دومين خصوصيت زندگي حکومتي (حضرت بود).[9] .

بي اعتنائي مولاي متقيان به ظواهر فريبنده ي دنيا در عين تلاش مستمر و سازندگي و حضور در ميدانهاي مبارزه براي ساختن جهان مطلوب مورد نظر اسلام از ويژگيهاي ممتاز آن حضرت (بود).[10] .

بارزترين خصوصيت (ارزشي) علي عليه السلام که مربوط به امروز من و شما مي شود، دو چيز است: يکي عدالت اجتماعي و يکي زهد نسبت به دنيا.[11] .

با توجه به فرمايشات مقام معظم رهبري، ارزشهاي امام علي عليه السلام را به صورت خلاصه مي توان اين چنين بيان داشت که:

برترين و بزرگترين پيشاهنگ اسلام بود.

منادي اسلام ناب محمدي بود.

سردار و مجاهد راه اسلام بود.

ايمان و تقوا وام دار او بودند.

اخلاص، سرمشق و جوهر و روح کار او بود.

احياءگر حق بود.

مدافع حق و حقيقت بود.

از خطرات هراسي نداشت.

زندگيش براي اسلام بود.

براي اسلام شهيد شد.

مصلحت انديش امت اسلام بود.

از قاطعيت و صلابت برخوردار بود.

زاهد به معناي واقعي کلمه بود.

[صفحه 25]

بي اعتناي به ظواهر فريبنده ي دنياي بود.

تلاشگر عرصه هاي سازندگي و مبارزه بود.

معمار جهان مطلوب مورد نظر اسلام بود.

و نمايشگر عالي ترين نوع عدالت اجتماعي بود.

[صفحه 26]


صفحه 24، 25، 26.








  1. حديث ولايت/ ج 6.ص 20.
  2. حديث ولايت/ ج 6. ص 199.
  3. حديث ولايت/ ج 6. ص 198.
  4. حديث ولايت/ ج 9. ص 182.
  5. حديث ولايت/ ج 6. ص 198.
  6. حديث ولايت/ ج 6.ص 200.
  7. حديث ولايت/ ج 9. ص 153.
  8. حديث ولايت/ ج 7. ص 13.
  9. حديث ولايت/ ج 7. ص 42 و ص 51.
  10. مجله ي جانباز/ شماره ي 71. ص 10.
  11. مجله ي جانباز/ شماره ي. ديماه 1375.