نهج البلاغه شناسي
و مجموعه اي است از عمده ترين مباحث و معارف اسلامي و همه آنچه که براي يک انسان مسلمان و يک جامعه اسلامي لازم است.[2] . نهج البلاغه گنجينه ي عظيمي است که به اين زوديها حتي نمي توان به موجودي آن پي برد و بعد از شناخت است که نوبت بهره برداري از آن فرامي رسد.[3] . نهج البلاغه اين کتاب قيم و انسان ساز و جامعه ساز و بي نظير، سخناني انساني است که بار مسئووليت اداره ي يک جامعه ي عظيم را بر دوش خود احساس مي کند و داناي دين و بصير به همه ي معارف اسلامي و قرآني است و با دلي مالامال از معرفت، و روحي بزرگ و در مقامي پر مسووئليت، با مردم روبررو مي شود، با آنها حرف مي زند و به سئوالات و اسفهامات آنها پاسخ مي دهد. اين است زمينه و موقعيت صدور نهج البلاغه، و از اين جهت با همه رواياتي که ما از ائمه معصمومين عليهماالسلام داريم [صفحه 77] فرق مي کند.[4] . نهج البلاغه ما را از اين فاصله طولاني با صدر اسلام، به نزديک ترين پايگاهها و امن ترين ديدگاهها نسبت به معارف اسلامي مي رساند. نهج البلاغه يکي از قبله هاي اميد فکري ما (است) (و بايد) بسياري از اوقاتمان به مطالعه آن (بگذرد).[5] نهج البلاغه واقعا يک اقيانوس عميق و تمام نشدني است.[6] . [صفحه 78]
نهج البلاغه کلام اولين مومن به وحي محمدي صلي الله عليه و آله و سلم است[1] .
صفحه 77، 78.