تحليلي بر موضع گيريهاي سياسي امام علي
ج: قاسطين کساني بودند که اسلام را به صورت ظاهري و مصلحتي قبول کرده بودند و حکومت علوي را از اساس قبول نداشتند، هر کاري هم اميرالمومنين عليه السلام با اينها مي کرد، فايده نداشت. بارزترين شخصيتشان... معاويه، بعد هم مروان حکم و وليد بن عقبه است. اينها يک جبهه اند و حاضر نبودند که با علي عليه السلام کنار بيايند و با اميرالمومنين عليه السلام بسازند. درست است که مغير بن شعبه و عبدالله بن عباس و ديگران در اول حکومت اميرالمومنين عليه السلام گفتند: که يا اميرالمومنين! اينها را چند صباحي نگه دار! اما حضرت قبول نکردند. آنها حمل کردند بر اينکه حضرت بي سياستي کرد. ليکن نه، آنها خودشان غافل بودند، قضاياي بعدي اين را نشان داد. اميرالمومنين هر کاري هم که مي کرد، معاويه با او نمي ساخت. اين تفکر، تفکري نبود که حکومتي مثل حکومت علوي را قبول کند. هر چند قبليها، بعضيها را تحمل کردند اينها جرياني بودند که اساسا حکومت علوي را قبول نداشتند [صفحه 74] و مي خواستند حکومت طور ديگري باشد و دست خودشان باشد، که بعد هم اين را نشان دادند و دنياي اسلام تجربه حکومت اينها را چشيد. يعني همان معاويه اي که در زمان رقابت با اميرالمومنين آن طور به بعضي از اصحاب روي خوش نشان مي داد و محبت مي کرد، بعدا همان حکومت، برخوردهاي خشن از خود نشان داد تا به زمان يزيد و حادثه کربلا رسيثد. بعد هم به زمان مروان و عبدالملک و حجاج بن يوسف ثقفي و يوسف بن عمر ثقفي رسيد، که يکي از ميوه هاي آن حکومت است. يعني اين حکامي که تاريخ از ذکر جرائمن اينها به خود مي لرزد، مثل حکومت حجاج. همان حکومتهائي هستند که معاويه بنيانگذاري کرد و بر سر چنين چيزي با اميرالمومنين عليه السلام جنگيد. از اول معلوم بود که آنها چه چيزي را دنبال مي کنند و مي خواهند، يعني يک حکومت دنيايي محض، با محور قرار دادن خودپرستي ها و خودخواهي ها. همان چيزهايي که در حکومت بني اميه ها مشاهده کردند....، اين چيزهايي که عرض مي کنم، متن تاريخ است. تاريخ شيعه هم نيست، اينها تاريخ «ابن اثير» و تاريخ «ابن قتيبه» و امثال اينهاست که من متنهايش را دارم و ياداشت شده و محفوظ هم هست. اينها حرفهايي است که جزء مسلمات است.[1] . [صفحه 75]
سئوال: برخي موضع گيريهاي امام علي عليه السلام را در برابر قاسطين، حمل بر بي سياستي آن حضرت مي کنند. تحليل حضرتعالي در اين ارتباط چيست؟
صفحه 74، 75.