القيّم الاخلاقيّة و خصائص القرآن
وَإِنَّ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ، وَالنَّهْيَ عَنِ الْمُنْکَرِ، لَخُلُقَانِ مِنْ خُلُقِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ؛ وَإِنَّهُمَا لَا يُقَرِّبَانِ مِنْ أَجَلٍ، وَلَا يَنْقُصَانِ مِنْ رِزْقٍ. وَعَلَيْکُمْ بِکِتَابِ اللَّهِ، «فَإِنَّهُ الْحَبْلُ الْمَتِينُ، وَالنُّورُ الْمُبِينُ»، وَالشِّفَاءُ النَّافِعُ، وَالرِّيُّ النَّاقِعُ، وَالْعِصْمَةُ لِلْمُتَمَسِّکِ، وَالنَّجَاةُ لِلْمُتَعَلِّقِ. لَا يَعْوَجُّ فَيُقَامَ، وَلَا يَزِيغُ فَيُسْتَعْتَبَ، «وَلَا تُخْلِقُهُ کَثْرَةُ الرَّدِّ»، وَوُلُوجُ السَّمْعِ. «مَنْ قَالَ بِهِ صَدَقَ، وَمَنْ عَمِلَ بِهِ سَبَقَ». وقام إليه رجل فقال: يا أمير المؤمنين، أخبرنا عن الفتنة، وهل سألت رسول اللَّه صلي الله عليه وآله عنها؟ فقال عليه السلام: ترجمه: يادآوري برخي از ارزش هاي اخلاقي و ويژگي هاي قرآن گويا مي نگرم، همه از قبرها خارج شده به سوي منزلگاه هاي آخرين در حرکتند، هر خانه اي در بهشت به شخصي تعلق دارد، که نه ديگري را مي پذيرند و نه از آنجا به جاي ديگري انتقال مي يابند. همانا «امر به معروف» و «نهي ازمنکر» دو صفت از اوصاف پروردگارند که نه اجل را نزديک مي کنند و نه روزي را کاهش مي دهند. بر شما باد عمل کردن به قرآن، که ريسمان محکم الهي، و نور آشکار و درماني سودمند است، که تشنگي را فرونشاند، نگهدارنده کسي است که به آن تمسّک جويد و نجات دهنده آن کس است که به آن چنگ آويزد، کجي ندارد تا راست شود، و گرايش به باطل ندارد تا از آن بازگردانده شود، و تکرار و شنيدن پياپي آيات، کهنه اش نمي سازد، و گوش از شنيدن آن خسته نمي شود. کسي که با قرآن سخن بگويد راست گفته و هر کس بدان عمل کند پيشتاز است: (در اينجا مردي بلند شد و گفت: اي اميرالمؤمنين ما را از فتنه آگاه کن، آيا نسبت به فتنه، از پيامبر خدا صلي الله عليه وآله سؤالي نفرموده اي؟ پاسخ داد:)
منه: قَدْ شَخَصُوا مِنْ مُسْتَقَرِّ الْأَجْدَاثِ، وَصَارُوا إِلَي مَصَائِرِ الْغَايَاتِ. لِکُلِّ دَارٍ أَهْلُهَا لَا يَسْتَبْدِلُونَ بِهَا وَلَا يُنْقَلُونَ عَنْهَا.