تقويت روح تعاون و همکاري
وَلکِنْ مِنْ وَاجِبِ حُقُوقِ اللَّهِ عَلَي عِبَادِهِ النَّصِيحَةُ بِمَبْلَغِ جُهْدِهِمْ، وَالتَّعَاوُنُ عَلَي إِقَامَةِ الْحَقِّ بَيْنَهُمْ. (از حقوق واجب الهي بر بندگان اين است که: به اندازه توانايي خود در خيرخواهي و نصيحت به ديگران بکوشند و براي برقراري حق و عدل همکاري و هماهنگي داشته باشند.)[1] .
اگر در دل انسان هاي يک جامعه، روح تعاون و همکاري تقويت شود و مردم احساس کنند که اعضاي يک پيکرند، به مرزِ «نظارت مردمي» نزديک شده، خود پاسداري از نظم و قانون را به عهده خواهند گرفت، که گفت: