اعتراض به تحريف در احکام حجّ

مروان بن حکم مي گويد:

در ميان راه مکّه و مدينه شاهد برخورد علي عليه السلام و خليفه سوم بودم.

خليفه سوم از انجام عمره در ماه هاي حج نهي مي کرد.

(يا جمع ميان عمره و تمتّع).

وقتي علي عليه السلام چنين ديد فرمود:

من به هر دوي آنها مُحرم مي شوم.[1] .

و آنگاه تلبيه به نيّت هردو گفت.

خليفه سوم به وي اعتراض کرده و گفت:

آيا در حالي که من از چيزي نهي مي کنم تو آن را انجام مي دهي؟

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود:

من سنّت پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم را به خاطر هيچ کس رها نمي کنم.[2] .

خليفه سوم انتظار آن را داشت که هيچ کس وي را مورد اشکال قرار ندهد.

اباذر را از نقل سنّت پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم منع مي کرد، در صورتي که اباذر مي گفت:

اگر تيغ را بر گلوي من بگذارند، نقل چيزي را که از رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم شنيده ام ترک نخواهم کرد.

بسياري از صحابه ديگر و يا تابعين معترض عراق، به شام تبعيد شدند، مخالفت آنان با سخن سعيد ابن عاص اموي (حاکم کوفه) بود که گفته بود:

شهرهاي عراق، باغات بني اميّه است.[3] .