بازگشت خورشيد براي نماز عصر امام علي
و خود شاهد بودند، همه اين حقيقت را باور داشتند و مي ديدند که: حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام به نماز اوّل وقت اهميّت فراوان مي دهد، حتّي امام علي عليه السلام در گرما گرم جنگ صفّين، نگاه خود را به خورشيد مي دوخت که نماز ظهر را در اوّل وقت بخواند، و کسي ياد ندارد و نقل نکرده است که يکي از نمازهاي حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در وقت مخصوص خودش اجرا نشده باشد. و خود، اين دستورالعمل عبادي را به فرمانداران و کارگزاران حکومتي خود نوشت که: نمازهاي پنجگانه را در وقت اختصاصي خود بخوانيد؛ صَلِّ الصَّلوةِ لِوَقْتِها الْمُوَقَّتِ لَها (نماز را در وقت مخصوص خودش بخوانيد).[1] . امّا در يکي از جنگ ها چون رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم مأموريّت مهمّي را به امام علي عليه السلام واگذار کرد، و مي بايست در همان لحظه حسّاس انجام گيرد، پس از انجام مأموريّت، وقتي خدمت رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم رسيد متوجّه شد که نماز عصر در حال قضا شدن است، با نگراني رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم را متوجّه ساخت و پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم دعاکرد که خورشيد در لحظه غروب بازگشت تا علي عليه السلام نماز عصر خود را خواند و پس از نماز عصرِ آن حضرت ناپديد شد.[2] . روزي امام علي عليه السلام براي محاکمه خليفه اوّل و بيدار کردن وجدان هاي خفته، خطاب به او فرمود: تو رابه خدا سوگند مي دهم که آيا خورشيد براي تو بازگشت يا براي من؟ اگر براي خواندن نماز من بازگشت، پس چرا فضائل و کرامات مرا ناديده مي انگاريد؟ و همه چيز را فراموش کرديد؟[3] .
آنچه که شاگردان و اصحاب حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام نقل کردند،