شخصيّت و بزرگواري

يکي از راه هاي تحقّق بهداشت رواني و بازسازي جان و روان از پليدي ها، شخصيّت و بزرگواري است، کسي که ارزش هاي وجودي خود را مي شناسد و براي آنها ارزش قائل است تن به هرگونه زشتي ها و پليدي ها نمي سپارد.

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود:

مَنْ کَرُمَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ هَانَتْ عَلَيْهِ شَهَوَاتُهُ.

(کسي که براي خود شخصيّت قائل است، تمايلات پست حيواني و شهوات در پيش روي او خوار و ذليل مي باشند.)[1] .

يکي ديگر از راه هاي رسيدن به بهداشت رواني، زنده کردن حياء و عفّت و پاکدامني در انسان است، صفت عفّت و حياء، نيروي بازدارنده اي است که انسان را از ارتکاب زشتي ها باز مي دارد، که امام علي عليه السلام فرمود:

مَنْ کَسَاهُ الْحَيَاءُ ثَوْبَهُ، لَمْ يَرَ النَّاسُ عَيْبَهُ.

(کسي که لباس حياء و عفّت، او را بپوشاند، مردم عيب او را نمي بينند.)[2] .

---

1. حکمت 449 نهج البلاغه المعجم المفهرس مؤلّف، که برخي از اسناد آن به اين شرح است:
   

   1- مجمع الامثال ج 2 ص 453: ميداني (متوفاي 518 ه)
   

   2- دستور معالم الحکم ص 28: قاضي قضاعي (متوفاي 454 ه)
   

   3- عقد الفريد ج3 ص108: ابن عبد ربه مالکي (متوفاي 328 ه)
   

   4- منهاج البراعة ج 3 ص 429: ابن راوندي متوفاي 573 ه)
   

   5- غررالحکم ج5 ص161و357 و195 و432: آمدي (متوفاي 588 ه).

2. حکمت 223 نهج البلاغه المعجم المفهرس مؤلّف، که برخي از اسناد آن به اين شرح است:
   

   1- تحف العقول ص 98: ابن شعبه حراني (متوفاي 380 ه)
   

   2- روضه کافي ج 8 ص 23/20 ح4: کليني (متوفاي 328 ه)
   

   3- ربيع الابرار ج2 ص ح3 ب11921: زمخشري معتزلي (متوفاي 538ه)
   

   4- من لايحضره الفقيه ج4 ص391: شيخ صدوق (متوفاي 381 ه)
   

   5- منهاج البراعة ج 3 ص 342: ابن راوندي (متوفاي 573 ه)
   

   6- غرر الحکم ج 5 ص 311: آمدي (متوفاي 588 ه).