سرکوب تجزيهطلبان
هنگاميکه کارگزار امام علي (ع) در شهر بصره به او اطلاع داد که گروهي ماجراجو عليه رهبري شورش کردهاند، امام به او چنين پاسخ داد. فان عادوا الي ظل الطاعه فذاک الذي نحب، و ان توافت الامور بالقوم الي الشقاق و العصيان، فانهد بمن اطاعتک الي من عصاک، و استغن بمن انقاد معک عمن تقاعس عنک، فان المتکاره مغيبه خير من مشهده و قعوده اغني من نهوضه. «اگر (آن پيمان شکن) به سايهي فرمانبري باز گردند، همان چيزي است که ما ميخواهيم، و اگر بر نفاق افکني و شورش پافشاري ميکنند، به همدستي فرمانبرداران بر سرکشان بتاز، و خود را به ياري حاميانت از سست عنصران بينياز کن. آنانکه از پيکار گريزانند، غيبتشان بهتر از حضور است و بر جا ماندنشان بهتر از برخاستن.»[1]. بنابراين در انتظار برخاستن نازک دلان و کاهلان نباشيد، که آنها اگر حرکت کنند عزم ديگران را نيز سست ميکنند. با آنان که آماده نبردند همراه شو و به نيروي شمشير و خون و اراده از سست عنصران چشم پوش. [صفحه 132]
چه بهتر که سست عنصران و ياغيان در صحنه نباشند. بنابراين بايد به هر شکل ممکن در برابر انشعابگران از جريانهاي سالم و عادلانه ايستادگي نمود.
صفحه 132.