رهنمودهاي نظامي
مولا در پندنامهي خود به دو تن از فرماندهان سپاه «زياد بن نصر» و «شريح بن هاني» که آنان را به فرماندهي شش هزار سرباز گماشته بود، چنين ميگويد: ... و اعلما ان مقدمه القوم عيونهم، و عيون المقدمه طلائعهم، فايا کما ان تساما عن توجيه الطلائع، و لا تسيرا بالکتائب الا بتعبئه و حذر. فاذا نزلتم للتوقف في منطقه ما، يکن ذلک حصنا حصينا،... «1- و بدانيد که مقدمهي سپاه چشم و گوش لشکر است و چشم و گوش مقدمه و پيشقراولان، گروه شناسايي است، و مبادا که از گسيل گروه شناسايي غفلت کنيد. 2- لشکريان را بدون آمادگي و هشياري کامل پيش نبريد. 3- اگر در جايگاهي توقف کرديد، در پناهگاهي امن و بيخطر اردو بزنيد. 4- به هنگام شب نيزهها را در پيرامون قرارگاه بچينيد، و در طول [صفحه 90] اقامت به غفلت و تنآسايي فرونرويد، ارتش خود را خود پاسداري کنيد. 5- هرگز نخوابيد، مگر سبک يا نوبت به نوبت. 6- هر روز مرا از حال خود با خبر کنيد، و من- به خواست خدا- شتابان در پيش شما روانم، و تا زماني که به نزد شما نيامدهام پيکار نکنيد، مگر آنکه نبرد از سوي آنان درگيرد، يا- به ياري خدا- فرمان مرا دريافت داريد. 7- در پيکارتان با هم دوست باشيد، و شتاب مورزيد، مگر آنکه پس از اتمام حجت با آنان فرصت مناسبي بدست آوريد.»[1].
اندرزهاي نظامي امام علي (ع) با وجود گذشت سالهاي طولاني ارزش نظامي خود را از دست نداده است.
صفحه 90.