ياري مستضعفين، فرمان خداست











ياري مستضعفين، فرمان خداست



چه کسي به انسان مال مي‏دهد؟

و چه کسي به انسان جان مي‏بخشد؟

مال را خداوند مي‏بخشد و همو آفريننده‏ي جان است.

بنابراين... هنگامي که خداوند ما را فرامي‏خواند که در راه او از مستضعفين که آنان نيز در خيل او هستند دستگيري کنيم، چرا به دعوت او پاسخ نگوئيم؟

و چرا در راه او از به خطر افکندن جان خود بهراسيم؟

آن که به ما مال بخشيده، خواهان آن است، و آنکس که جان ما را آفريده، از ما مي‏طلبد که از خطر کردن دوري نکنيم.

اما آيا ما به خواسته‏ي او عمل مي‏کنيم؟

امام علي (ع) مي‏گويد:

فلا اموال بذلتموها للذي رزقها، و لا انفس خاطرتم بها للذي خلقها، تکرمون بالله علي عباده، و لا تکرمون الله في عباده،

[صفحه 59]

فاعتبروا بنزولکم منازل من کان قبلکم، و انقطاعتکم عن اوصل اخوانکم.

«نه ازمال در راه کسي که روزي رسان شماست گذشتيد و نه، جان خود را در راه آفريننده‏ي آن به خطر افکنديد.

به سبب دين خدا در ميان بندگانش ارج يافتيد و خدا را در ميان بندگانش گرامي نداشتيد (از بذل مال و جان خود در راه او دريغ کرديد).

پس از فرود آمدن در منزلهاي کساني که پيش از شما بوده‏اند و از بريدن از نزديکترين برادرانتان عبرت گيريد.»[1].

چنانکه خداي تعالي فرموده است: «و در خانه کساني که به خويشتن ظلم نمودند، سکونت گزيديد و آشکارتان شد که با آنها چه کرديم و مثالها آورديم.»[2].


صفحه 59.








  1. نهج‏البلاغه، خطبه‏ي 116.
  2. قرآن کريم، سوره‏ي 14، آيه‏ي 45.