سلاح: ياور حق
- هيچ چيز، مگر نيروي زور، شمشير يا تفنگ يا هر سلاح ديگري... قدرت ياور حق است، و بنابراين پادزهر باطل نيز هست. مولا علي (ع) در خطبهاي ميفرمايد: که پس از آزمايش تمام روشهاي مسالمت آميز در برابر دشمن راهي جز توسل به زور (شمشير) نيافته است: اني لراض بحجه الله عليهم و علمه فيهم، فان ابوا اعطيتهم حد السيف، و کفي به شافيا من لاباطل و ناصرا للحق. و من العجب بعثهم الي ان ابرز للطعان، و ان اصبر للجلاد! هبلتهم الهبول، لقد کنت و ما اهدد بالحرب، و لا ارهب بالضرب، و اني لعلي يقين من ربي، و غير شبهه من ديني. «من دربارهي اين کسان به داوري خداوند و آگاهي او از احوال ايشان خشنودم. و اگر سرپيچي کنند آنان را از دم تيغ خواهم گذراند، که اين بهترين درمان باطل و بهترين ياور حق است! شگفتا که مرا از نيزهافکنان و جنگجويانشان بيم دادهاند. مادر به عزايشان بنشيند! هرگز از جنگ نهراسيده و از کارزار نترسيدهام! من از ايمان به پروردگار خويش نيرو گرفتهام و در دين خود هيچ ترديدي ندارم»[1] (بنابراين چرا بايد از جنگ بترسم؟) [صفحه 48]
چه چيزي مردمان را از گرايش به باطل باز ميدارد؟
صفحه 48.