فضايل اهل بيت
اين همان «خير» ي بود که از آن برخوردار بودند... و در دعا از خداوند ميخواهيم که ما را نيز از اين نعمت بهرهور کند، و ميگوئيم: «پروردگارا، ما را از نيکوئيهائي که به محمد (ص) و خاندانش ارزاني داشتي برخوردار ساز، و از بديهائي که محمد (ص) و خاندانش ارزاني داشتي برخوردار ساز، و از بديهائي که محمد (ص) و خاندانش را در امان داشتي، دور گردان...» اما «شر» ي که خداوند از آنان دور ساخته، همانا «شر» خمودگي و خواري و هوسراني و بياعتنائي به مشکلات محرومان و ستمديدگان بود. امتياز اساسي اهل بيت عبارت بود از: جهاد! مولا علي (ع) در يکي از دعاهاي خويش ميگويد: اللهم... صلواتک علي محمد عبدک و نبيک و خيرتک و صفيک، اي منيعه لم تهدمها دعوته، و اي فضيله لم تنلها عترته، جعلتهم خير ائمه للناس يامرون بالمعروف و ينهون عن المنکر، و يجاهدون في سبيلک،... «خداوندا... بر محمد (ص)، بنده و پيامبر و دوست برگزيدهات درود فرست که دعوت او بر هر دشواري فائق آمد و خاندان او به هر فضيلتي آراسته شد. آنان را بهترين پيشوايان مردم قرار دادي که امر به معروف و [صفحه 45] نهي از منکر را به جاي ميآورند، در راه تو جهاد ميکنند و دين تو را تبليغ ميکنند. در راه تو از جان خويشتن گذشتهاند، مويشان ژوليده و چهرههايشان خاک آلود گرديده است. زمين از پاکي آنان به وجد آمده بر آن است که آنان را در برگيرد و فضيلت آنان را بر همهي ساکنانش بگستراند. خداوندا! تو محمد (ص) و خاندان او (ع) را از همه فضايل برخوردار ساختهاي.»[1].
ميدانيم که اهل بيت (خاندان پيامبر)- عليهم السلام- در ناز و نعمت نميزيستند بلکه پيوسته با شمشير و زهر و آوارگي و تهمت و زندان و تبعيد سر و کار داشتند.
صفحه 45.