مسووليت انسان
آزاد کردن از ناداني، آزاد کردن از نابساماني، آزاد کردن از بيعدالتي، آزاد کردن از بردگي. و اين مساله، تنها به يک ملت يا يک جامعه محدود نميشود، انسان مسلمان در برابر همهي انسانها، در هر جا که باشند، مسول است. او وظيفه دارد، در هر جايي که باشد: ناداني را براندازد، هرج و مرج را به نظم برگرداند، عدالت را به جاي بيعدالتي بنشاند و ملتها را از بردگي حکومتگران برهاند. مسئوليت انسان اين است، و البته براي انجام دادن چنين مسئوليتي تدارک نيرو لازم است. امام علي (ع) ميفرمايد: «ايها الناس... استعدوا للمسير الي عدو، في جهاده القربه الي الله، و درک الوسيله عنده: حياري في الحق، جفاه عن الکتاب، نکب عن الدين، يعملون في الطغيان، و يعکفون في غمره [صفحه 10] الضلال: فاعدوا لهم ما استطعتم من قوه و من رباط الخيل «آيهي 60 از سورهي الانفال» «اي مردم! آمادهي حرکت به طرف دشمناني باشيد که در جهاد با آنان تقرب به خدا و حضور در پيشگاه او ميسر ميگردد، دشمناني که راه (شناخت) حق را گم کردهاند، از کتاب خدا روي برتافتهاند، دين را زير پا گذاشتهاند، به ستم و بيدادگري کار ميکنند و در گرداب گمراهي دست و پا ميزنند. پس براي مبارزه با آنان هر آنچه در توان داريد از نيرو و جنگافزار فراهم آوريد، و به خداوند توکل کنيد که او بهترين پناه و برترين ياور ماست.»[1]. [صفحه 11]
مسووليت انسان همانا آزاد کردن انسانهاست:
صفحه 10، 11.