پاسخ با شمشير برتر است
امام علي (ع) ميفرمايد: ايها المومنون... انه من راي منکم عدوانا يعمل به... «اي مومنان! هر کس گروهي را ديد که ستم پيشه کردهاند و بر پليدي و تباهي گرد آمدهاند، هر گاه در دل آن را نفي نمود به سلامت است و از گناه رهائي جست. و آن کس که به زبانش انکار کرد شايستهي پاداش است [صفحه 154] و بر آن ديگري برتري دارد، و آن کس که با شمشير با آن درافتاد، تا کلام خداوند اعتلاء يابد و سخن ستمگران پستي گيرد، به شاهراه هدايت راه مييابد و به طريق حق گام ميگذارد و نور يقين به دلش ميتابد.» و ميفرمايد: «گروهي از مردم زشتکاري و تباهي را با دست و زبان و دل انکار ميکنند، اين عمل خصال پسنديدهي آنان را به کمال ميرساند. دستهاي ديگر پليدي را تنها به زبان و دل منکرند. اينان به دو خصلت از خصال نيکو راه يافته اما خصلتي را واگذاشتهاند. و جماعتي پليدي را تنها در دل خوار ميشمارند و از انکار دست و زباني ابا دارند. اينان از دو خصلت شريفتر دست شسته و به سومي بسنده کردهاند. و کساني هستند که پليدي را نه در دل، و نه به دست و زبان انکار ميکنند، اينان به معني مردهاند و به صورت زنده. همهي اعمال نيک و جهاد در راه حق در برابر امر به معروف و نهي از منکر چون نم دهان است در برابر درياي توفنده! (زيرا جهاد در برابر دشمن است، در حاليکه امر به معروف و نهي از منکر، کاري است که امتي را براي جهاد آماده کند و اين البته مهمتر است.) و امر به معروف و نهي از منکر اجل را دور ميرانند و روزي را ميافزايند. و ستودهتر از همهي آنها حاکم بيدادگر را به عدالت فراخواندن است.»[1]. [صفحه 155]
پليدي و زشتي را ميتوان با قلب ناپسند شمرد (و اين سستترين ايمان است). ميتوان با قلب و زبان نفي نمود (که خوب است) و ميتوان با قلب و زبان و شمشير با او در افتاد (و اين برتري نوع زشت شمردن پليدي است) که راه هدايت و آگاهي است!
صفحه 154، 155.