ظلم پايدار نيست
امام علي (ع) ميفرمايد: ما ظفر من ظفر الاثم به، و الغالب بالشر مغلوب. «پيروز نميشود کسي که گناه بر او چيره شده است، و هر آن که از راه شرارت غلبه کند به حقيقت مغلوب است.»[1]. اما آن روز که مظلوم بر ظالم پيروز ميشود چگونه است؟ امام علي (ع) ميفرمايد: [صفحه 153] يوم العدل علي الظالم، اشد من يوم الجور علي المظلوم. «روز عدالت بر ستمگر سنگينتر است از روز جور بر ستمديده.»[2]. اين پرسش مطرح ميشود: ستمگر کيست و چه ويژگيهايي دارد؟ پاسخ امام چنين است: «ستمگر را سه نشانه است: به بالا دست خود نافرمان است، و به زير دست خود جور رسان، و با ستمکاران همدست است.»[3].
هنگاميکه دشمن با توسل به ظلم و تجاوزگير پيروز ميشود، مايوس مشو، چه تاريخ نشان داده است که راه ستمگري به پرتگاه سقوط منتهي ميشود. اما اين کار به خودي خود صورت نميگيرد، بلکه به تلاش هواداران عدالت بستگي دارد.
صفحه 153.