قناعت











قناعت



حرص يکي از صفات ناپسند و عبارت از آنست که انسان براي به دست آوردن مال، بي‏مورد و زائد از متعارف تلاش نمايد. و قناعت يکي از صفات پسنديده و عبارت از آنست که آدمي به آنچه در اختيار دارد و به دست آوردن آن براي او ممکن است راضي باشد.

کسي که اسير حرص شد هر چه دارد به نظرش کم و هر چه به دست آورد در مقابل درياي بيکران آز او ناچيز آست. اما آنکه قناعت پيشه کند دائره آمال او محدود است به هر يک از خواسته‏هاي خود دست يابد، گوئي بر نعمتي بزرگ دست يافته است. خدا را به آن نعمت سپاس مي‏گويد و با شادي خاصي سفره‏ي زندگي خويش را با آن رنگين مي‏کند و به همان خوشنود است. آدم قانع با ناداري مي‏سازد و با درآمد جزئي خود را خوشبخت و دارا مي‏داند، خلاصه عالمي دارد که بيشتر مردم از آن حبري ندارند.

[صفحه 202]

علي عليه‏السلام فرمود:

القناعه مال لا ينفد.

قناعت ثروتي است که تمام نمي‏شود

[صفحه 203]


صفحه 202، 203.