قناعت
کسي که اسير حرص شد هر چه دارد به نظرش کم و هر چه به دست آورد در مقابل درياي بيکران آز او ناچيز آست. اما آنکه قناعت پيشه کند دائره آمال او محدود است به هر يک از خواستههاي خود دست يابد، گوئي بر نعمتي بزرگ دست يافته است. خدا را به آن نعمت سپاس ميگويد و با شادي خاصي سفرهي زندگي خويش را با آن رنگين ميکند و به همان خوشنود است. آدم قانع با ناداري ميسازد و با درآمد جزئي خود را خوشبخت و دارا ميداند، خلاصه عالمي دارد که بيشتر مردم از آن حبري ندارند. [صفحه 202] علي عليهالسلام فرمود: القناعه مال لا ينفد. قناعت ثروتي است که تمام نميشود [صفحه 203]
حرص يکي از صفات ناپسند و عبارت از آنست که انسان براي به دست آوردن مال، بيمورد و زائد از متعارف تلاش نمايد. و قناعت يکي از صفات پسنديده و عبارت از آنست که آدمي به آنچه در اختيار دارد و به دست آوردن آن براي او ممکن است راضي باشد.
صفحه 202، 203.