علم و عمل
[صفحه 182] علي عليهالسلام فرمود: العلم مقرون بالعمل. فمن علم عمل، و العلم يهتف بالعمل. فان اجابه و الا ارتحل عنه. علم با عمل توام است، پس کسي که علم آموخت عمل هم خواهد کرد، زيرا علم عمل را صدا ميزند اگر عمل جواب داد، علم ثابت و پا برجا ميماند وگرنه ميرود. [صفحه 183]
آدمي براي کسب دانش همت ميگمارد تا به وسيلهي دانش قلب خود را روشن کند و معرفت و بينشي نسبت به امور پيدا نمايد و راه و رسم زندگي را بياموزد و هم ديگران را از فضيلت خويش بهرهمند سازد. و اگر کسي زحماتي در راه تحصيل علم کشيد ولي آن علم را به کار نبرد و خودش و ديگران از آن استفادهاي نکردند، نتيجهاي از زحمات خود نبرده و آن علم را از دست خواهد داد. از اين جهت بزرگان گفتهاند: هر چه علم بيشتر بخواني، چون عمل در تو نيست ناداني. و باز مثل زدهاند: عالم بيعمل مانند درخت بيثمر است. و نيز آوردهاند: به عمل کار برآيد به سخنداني نيست. ولي بالاتر از همه اين مضامين، در اين مورد مضمون عالي سخن علي عليهالسلام است.
صفحه 182، 183.