عبادت آزادگان











عبادت آزادگان



حريت يعني آزادي، حر يعني آزاد. آدم آزاد روحش بزرگ، روحيه‏اش قوي، افکارش بلند، کردارش ستوده و همتش عالياست. آزادگي از حرکات و سکنات او کاملا نمايان است، در همه جا همت عالي خود را به کار مي‏برد و استفاده مشروعي که بايد بکند مي‏کند، مانند ساير مردم، با اشخاص دوست مي‏شود اما نه براي مال و جاه و مقام، بلکه به خاطر دوستي با هم نوع، مانند ديگران عبادت خدا مي‏کند: نماز مي‏خواند روزه مي‏گيرد و ساير آداب و دستورات مذهبي را بجا مي‏آورد اما با اين تفاوت که بعضي از مردم براي خودنمائي و تظاهر عبادتي بجا مي‏آورند و اصلا پاداشي ندارند و عده‏اي از مردم به طمع بهشت و به واسطه‏ي ترس از دوزخ، عبادت خدا مي‏کنند و از اين جهت پاداش خود را کم مي‏نمايند ولي شخص آزاده بدون تظاهر و براي آنکه خدا را شايسته عبادت مي‏داند، عبادتش مي‏کند و بدين‏وسيله اجر خود را در درگاه خداوند متعال زيادتر و بهتر مي‏گرداند.

[صفحه 170]

علي عليه‏السلام فرمود:

ان قوما عبدواالله رغبه فتلک عباده التجار و ان قوما عبدوا الله رهبه فتلک عباده العبيد و ان قوما عبدوا الله شکرا فتلک عباده الاحرار.

گروهي به اميد پاداش الهي او را عبادت مي‏کنند و اين عبادت عبادت بازرگانان است (همچنانکه بازرگانان بهاميد سود معامله مي‏کنند) و گروهي از ترس عذاب، عبادت مي‏کنند و اين عبادت، عبادت بندگان است (همانطوري که بردگان از ترس اربابان خود، خدمت مي‏کنند آنان هم از بيم دوزخ عبادت خدا مي‏نمايند) و گروهي براي اداي شکر و سپاسگزاري، بندگي خدا مي‏کنند. و اين عبادت، عبادت آزادمردان است (که از هر علاقه و قدي جز خدا رها و آزادند).

[صفحه 171]


صفحه 170، 171.