طمع
[صفحه 166] علي عليهالسلام فرمود: اکثر مصارع العقول تحت بروق المطامع. بيشتر پرتگاههاي خرد، در زير زرق و برق طمعها است. [صفحه 167]
عقل عاملي نيرومند است که آدمي را از لغزشها نگاه ميدارد. و در موارد ترديد و تحير، او را راهنمائي و وظيفهي او را مشخص ميکند. ولي هميشه عقل براي پيمودن راه راست خويش، بلامانع نيست. گاهي موانعي با او برخورد کرده و چه بسا که او را از مسير صحيح خود منحرف ميسازند اين موانع به اندازهي قوي هستندکه با عقل ميجنگند و آن را کوبيده و شکست ميدهند. مهمترين اين موانع طمع است طمع از دور سرابي خوش منظر به آدم نشان ميدهد و آن را در نظرش زينت ميدهد. آدم تشنه و طمعکار، آن را مينگرد، چشمان او خيره ميشود و عقل او فريفتهي آن آب و رنگ ميگردد. و هنگامي چشم باز ميکند که خود را در منجلابي از هلاکت و بدبختي مشاهده کرده، و در درهي سقوط و نيستي ميبيند. آن وقت ميفهمد که طمع اين بلا را به سر او آورده است: بنابراين انسان بايد طمع را در نهاد خود سرکوب کند تا از مبارزهي با عقل بازماند و نتواند بر عقل غالب گردد.
صفحه 166، 167.