سوءاستفاده











سوءاستفاده



ابر و باد و مه و خورشيد و فلک درکارند، تا آدمي ناني بکف آرد و به غفلت نخورد، زمين و آسمان به جريان طبيعي و تکويني خود ادامه مي‏دهند تا به انسان نيروي حيات و زندگي بخشند. اعضا و جوارح بشر به او مي‏گويند: اي بشر و اي برتر از همه موجودات! ما مسخر تو و در اختيار توئيم تا چگونه با ما رفتار کني و در چه راهي ما را بکار بري؟.

خلاصه انسان هر جا و هر طرف که بنگرد همه به زبان بيزباني با او دم از اطاعت و انقياد مي‏زنند و به او تذکر مي‏دهند اي انسان هر چه مي‏بيني به خاطر تو و به نفع تو در گردش است تو مانند ديو و ددان نيستي، تو وظيفه ديگري داري، تو انساني! بايد انسانيت داشته باشي، تو آدمي بايد به وظيفه آدميت خويش عمل کني. حيف نيست که از آن همه نعمتهاي بي‏پايان سوءاستفاده نمائي و حق آنها را پايمال هوا و هوس خويش کني؟! ظلم نيست از آن همه مزايا چشم‏پوشي نمائي و خود را اسير شهوات گرداني؟!

[صفحه 138]

علي عليه‏السلام فرمود:

اقل ما يلزمکم لله ان لا تستعينوا بنعمه علي معاصيه.

کمترين حقي که لازم است براي خدا رعايت کنيد آنست که از نعمتهاي او براي انجام معاصي او کمک نخواهيد.

[صفحه 139]


صفحه 138، 139.