سعادتمند
1- از راه و روش صحيح و متناسب منحرف نشود. 2- امور زندگي خويش را از طريق مشروع اداره کند. 3- معتقدات مذهبي او کامل باشد. 4- حس تعاون، مساعدت و نوع دوستي در او موجود باشد. 5- از مردم آزاري پرهيز کند. [صفحه 136] علي عليهالسلام فرمود: طوبي لمن ذل في نفسه، و طاب کسبه، و صلحت سريرته، و حسنت خليقته، و انفق الفضل من ماله، و امسک الفضل من لسانه، و عزل عن الناس شره، و وسعته السنه، و لم ينسب الي بدعه. خوشا به حال کسي که: فروتن باشد، در آمد او از راه حلال، نيتش صاف و خلق و خويش نيکو باشد، زيادي مال خود را در راه خدا ببخشد و زبان خويش را از پرگوئي نگاه دارد، بدي خود را از مردم دور کند، مشغول عمل به روش پيغمبر صلي الله عليه و آله باشد، و از اهل بدعت نباشد. [صفحه 137]
اشخاص بزرگ گفتارشان نيز بزرگ و با اهميت است. زيرا بدون تامل و انديشه سخني نميگويند، و بر خلاف عقل و منطق چيزي ادعا نميکنند. اگر از کسي تمجيد کنند، واقعا آن کس سزاوار تمجيد است و اگر از شخصي تنقيد نمايند آن هم شايسته انتقاد و نکوهش است خلاصه ما بايد به مدح و مذمت اشخاص پاک، اطمينان داشته باشيم و گفتهي آنها را حمل بر غرضورزي و خلافگوئي نکنيم. علي عليهالسلام که جز حقيقت چيزي نميگويد. در اينجا از سعادت و خوشبختي کسي با شما صحبت ميکند که چند صفت داشته باشد:
صفحه 136، 137.