سخن گفتن
[صفحه 134] علي عليهالسلام فرمود: تکلموا تعرفوا، فان المرء مخبوء تحت لسانه. سخن گوئيد تا شناخته شويد، همانا مرد در زير زبان خويش پنهان است. [صفحه 135]
يکي از نعمتهاي بزرگ پروردگار و مزاياي قابل اهميت انساني قوهي نطق و بياني است که به آدمي مرحمت شده است. خداوند کريم اين نيرو را به آدم عطا فرموده تا بتواند آنچه در دل دارد به زبان آورده و مقاصد خود را به ديگران بفهماند. انسان مادامي که سخن نگفته ارزش و اثر وجود او معلوم نميشود ولي وقتي که لب به سخن گشود افکار، روحيه، حدود معلومات و عقائد او آشکار شده و ميزان احترام و شخصيت وي نيز مشخص ميگردد. چه بسيار مردان با فضيلتي که مهر خاموشي بر لب زده و از اين جهت قدرشان مجهول مانده و از آنها استفادهاي نميشود و چه بسيار کساني که به واسطه شکست سکوت، جامعه و يا جامعههائي را به خوشبختي سوق داده و خود را براي هميشه سرافراز و زنده و خوشنام نگه داشتهاند.
صفحه 134، 135.