دو پر اشتها











دو پر اشتها



انسان از يک سو به ماديات و از سوي ديگر به معنويات احتياج دارد.

از جنبه‏ي معنوي تا آنجا که طاقت دارد طالب حقيقت و خواهان کشف مجهولات است. هنگامي که به حقيقتي پي برد و مجهولي براي او کشف شد خوشحال مي‏شود و لذت مي‏برد حال بايد ديد انسان به چه وسيله مي‏تواند به اين خواسته رسيده و به اين مطلوب دست يابد، واضح و روشن است که به واسطه علم مي‏شود به اين آرزو نائل گردد. زيرا علم است که پرده‏هاي ظلماني و ضخيم جهل را پاره کرده و آدمي را در وادي نوراني دانش وارد مي‏نمايد. بعضي ازمردم تشنه‏ي کمال معنوي هستند و مي‏خواهند به کمک علم جلو بروند، ولي هر چه پيش‏تر بروند به نظرشان کم است و گوئي نمي‏توانند خود را به اندازه محدودي قانع کنند. بعضي هم از جنبه مادي ميل دارند خود را به کمال برسانند و مال و ثروت به دست آورند، اما باز حد و انتهائي براي آن نيست و مثل اينکه خواهان آن، قدرت ندارد که خود را در مرتبه‏اي از مراتب آن متوقف سازد.

[صفحه 110]

علي عليه‏السلام فرمود:

منهومان لا يشبعان: طالب علم و طالب دنيا.

دو نفر پر اشتها هستند که سير نمي‏شوند طالب علم و طالب دنيا.

[صفحه 111]


صفحه 110، 111.