خودپسندي
اگر اين اشخاص به خود آيند و از غرور خود دست بردارند امکان دارد از فرجام بد اين صفت ناپسند محفوظ بمانند و چنانچه به اين روش خود ادامه دهند و در افکار خود تجديد نظر ننمايند و گاهي در انديشه و رفتار خود احتمال خطا ندهند طولي نميکشد که مردم از آنها متنفر شده و ممکن است در جامعه تک و تنها بمانند. [صفحه 96] علي عليهالسلام فرمود: من رضي عن نفسه کثر الساخط عليه. کسي که از خود، راضي شد، بسياري از او خشمناک گردند. [صفحه 97]
چه بسيارند مردم از خود راضي، که هميشه به خود حق ميدهند و کردار خويش را عاقلانه ميپندارند. اينان فکر ميکنند که افرادي منزه و از هر عيب و نقصي مبرا هستند، تصور ميکنند که هيچ نقطهي ضعفي در آن نيست ولي ساير مردم عيب و نقص دارند و در کارها اشتباه ميکنند. در صورتي که اين طور نيست! خود اينها با اين پندار در اشتباهند و طرز فکر آنها صحيح نيست، و به مرض رواني «خودپسندي» دچارند.
صفحه 96، 97.