تعليم و تعلم











تعليم و تعلم



هيچ ديني به اندازه دين اسلام درباره کسب علم و دانش تاکيد نکرده است. به عباراتي فصيح، بياناتي عالي و جملاتي تکان‏دهنده، مردم را براي به دست آوردن گوهر دانش تحريص و ترغيب نموده است.

کيست که اين دستورات را بشنود و با ديده‏ي تحسين به آنها ننگرد، و کدام است که اين فرمانها و اوامر را مطالعه کند و در برابر حقيقتي که از لابلاي آنها آشکار و هويدا است سر تسليم فرود نياورد. البته اسلام به همين منوال که به «تعلم» يعني فراگرفتن دانش امر کرده به «تعليم» يعني آموختن و ياد دادن دانش به ديگران توصيه فرموده است و همين دو وظيفه حتمي است که نادان و بي‏سواد را به فراگرفتن و دانشمند و باسواد را به بذل علم وامي‏دارد و با اين فعاليت دو جانبه ريشه درخت بي‏ثمر جهل و بي‏سوادي کنده شده و به جاي آن درخت خرم و بارور دانش نمو مي‏کند. اجتماع بشري در سايه و پناه اين درخت به اوج تعالي رسيده و با استفاده صحيح از «علم» مرفه و محفوظ مي‏گردد.

[صفحه 72]

علي عليه‏السلام فرمود:

ما اخذ الله علي اهل الجهل ان يتعلموا حتي اخذ علي اهل العلم ان يعلموا.

خداوند از نادانان پيمان نگرفت که (دانش) بياموزند مگر بعد از آنکه از دانايان پيمان گرفت که (دانش) ياد دهند.

[صفحه 73]


صفحه 72، 73.